Συζήτηση:Πολιτεία

Από Αποεμπορευματοποίηση
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αγαπητοί φίλοι,

Ξεκινάω αυτήν τη συζήτηση σε συνέχεια όσων είπαμε πρόσφατα στα σχόλια του κειμένου Fake News, ένας χρόνος μετά. Τα πρόσφατα σχόλια διαφόρων χρηστών κινήθηκαν γύρω από το ζήτημα των πολιτισμικών χαρακτηριστικών της περίεργης σοβιετίας στην οποία ζούμε. Και στο πλαίσιο αυτών τέθηκε για άλλη μια φορά το κρίσιμο ερώτημα: πώς θέλουμε να ζήσουμε;

Το ερώτημα αυτό είναι στην καρδιά της σελίδας που έφτιαξε η δικτάτωρ. Βρίσκεται πίσω από κάθε ανάλυση της πραγματικότητας, πίσω από κάθε κριτική για την επιβολή της ΤΙΝΑ. Αλήθεια, εφόσον αρνούμαστε πως αυτή η καθημερινότητα απομάγευσης του κόσμου και γύμνωσης του από κάθε χαρά και συντροφικότητα είναι μια ιστορική νομοτέλεια, πως αυτή η ολική απώλεια της αίσθησης ελέγχου κάθε πτυχής της ζωής μας είναι αναπόδραστη, θα ερχόταν μοιραία κάποια στιγμή η ώρα να αναρωτηθούμε τι θα διαφορετικό θα μπορούσε να συμβεί υπό τις δεδομένες συνθήκες. Στη συζήτηση αυτή λοιπόν ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε και να δημιουργήσουμε ένα πιθανό (δυνατό) εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης του βίου και της κοινωνίας μας, της εργασίας μας, της εκπαίδευσής μας.

Το εγχείρημα ασφαλώς παρουσιάζει δυσκολίες. Καταρχήν, έχει κανείς συχνά την αίσθηση πως αυτή η ΤΙΝΑ είναι ένα μαύρο κουτί. Δεν ξέρεις τι καλώδια έχει και ποιες διεργασίες επιτελούνται, ώστε να καταλήξουμε στο αποτέλεσμα να ζούμε δίχως να φτιάχνουμε τίποτα με τα χέρια μας, να βρίζουμε τις πολυεθνικές αλλά παράλληλα να ψωνίζουμε μόνο από αυτές, να μην ξέρεις τι χημικά υπάρχουν στην τροφή σου. Ακόμα δηλαδή και αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο δεν βλέπεις καν τις αιτιακές αλυσίδες που οδηγούν σε αυτόν και άρα δεν ξέρεις ποιον κρίκο της αλυσίδας να σπάσεις. Πιστεύω πως στο πλαίσιο της συζήτησης αυτής θα πρέπει να ακολουθήσουμε αρκετές φορές αυτές τις αλυσίδες για να κατανοήσουμε πως θα είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε μια διαφορετική κοινωνία. Τα κείμενα του τέκη συμβάλουν σε αυτό.

Άλλη μεγάλη δυσκολία είναι η οριοθέτηση της συζήτησης. Θα κάνω μια πρόταση. Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε την ιδανική μας κοινωνία στην Ελλάδα του σήμερα, με τις δεδομένες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, και αυτά τα γεωπολιτικά δεδομένα. Αν συμφωνείτε, αυτό θα διευκολύνει τη συζήτηση και θα κάνει πιο πρακτικές τις διαμάχες και τις προτάσεις μας. Κάθε θεωρία ή ιδεολογία προς την οποία κλίνει κάποιος από εμάς θα πρέπει να δοκιμάζεται και να προσαρμόζεται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.

Έπειτα ας διαλέξουμε σε ποιες υπό-θεματικές πρέπει αν οργανωθεί η συζήτηση για τη δημιουργία της κοινωνίας που θέλουμε στην Ελλάδα. Η δική μου πρόταση:

Πολίτευμα-τρόπος άσκησης εξουσίας Παιδεία Υγεία Πολιτισμός Περιβάλλον Οικονομικό σύστημα Αγροτική οικονομία Χρηματοπιστωτικός κλάδος Τουρισμός Άμυνα Διεθνείς σχέσεις Εσωτερική τάξη Πολιτική προστασία

Αφού μαζευτούν όλες οι προτάσεις και καταλήξουμε σε θεματικές υπο-ενότητες μπορούμε να συζητήσουμε τι εμπίπτει στην καθεμία και πως να οργανωθεί κάθε υποσυζήτηση (πχ να την πιάνουμε μια μια και να την εξαντλούμε αφού προαποφασίσουμε σε ποιους άξονες θα κινηθούμε. Πχ στην παιδεία θα μπορούσε η συζήτηση να γίνει πρέπει η παιδεία να παρέχεται κεντρικά ή από την οικογένεια--> σε τι ηλικιακές βαθμίδες--> σε τι δεξιότητες να αποσκοπεί--> με ποια μέσα θα αναπτύσσονται αυτές οι δεξιότητες κ.ο.κ.)

Τέλος, είναι προφανές ότι αν μαζευτούμε πολλοί χρήστες (μακάρι) η συζήτηση μπορεί να ξεχειλώσει. Θα πρότεινα να καθιερώσουμε ένα όριο απαντήσεων αν υπόενότητα. πχ 6 κανονάκια; Και να τοποθετούμαστε σε κύκλο, δηλαδή η δεύτερη απάντηση του κάθε χρήστη να απαντά εφ' όλης της ύλης σε όλες τις πρώτες απαντήσεις, όχι νωρίτερα. Στόχος είναι να γίνει πραγματικός διάλογος, σημείο προς σημείο.

Ελπίζω αυτό το μικρό εισαγωγικό να συμβάλει κάπως στην οργάνωση της συζήτησης. Στην πορεία θα καταλάβουμε και καλύτερα πώς λειτουργεί το περιβάλλον και θα βρούμε τον βηματισμό μας.

Περιμένω με ενδιαφέρον ιδέες και προτάσεις.

Φιλικά Melville

Υ.Γ. Το λήμμα το ονόμασα Πολιτεία, όχι επειδή γουστάρω Πλάτωνα αλλά προς αποφυγή του " Ουτοπία". Ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε κάτι υπέροχο που ταυτόχρονα θα μπορούσε να υπάρξει υπό τις δεδομένες συγκυρίες.